[R] M24 CHAFFE by QŃ – od podstaw

[Karas]

ooo fajnie, że zdjęcia już śmigają, choć nie wszystkie.
Co do konkretów. OMG. Ciężko tu wypatrzeć coś co nie powoduje opadu szczeny. Samo gęste.

[konradoo]

Szacun za wytrwałość

[qn]

Rozpocząłem prace nad wieżą.

Wychodzi tak:






Na razie zrobione płyty główne, jarzmo armaty, podstawowe spawy (kiepsko widać, bo biały wikol na białym).

Żeby dobrze wykonać jarzmo z mechanizmem podnoszenia lufy dorobiłem też osłonę z lufą:



Te elementy są już skończone.

Teraz czas na jej wyposażenie.

[qn]

Najtrudniejszy element wyposażenia – wieżyczka dowódcy.

Instrukcja obrazkowa z klejenia:





Kółka pierwszy raz wyciąłem cyrklem od Rufio. Jest stabilny, pozwala bardzo precyzyjnie dobrać średnicę. Na razie uczę się nim posługiwać – nie zawsze wyjdą mi ładne kółka.

A tak wygląda kompletna wieżyczka:

[Karas]

masakra, wygląda to obłędnie. Mega zazdroszczę Ci możliwości tworzenia takich nierozwijalnych kształtów, w standardzie nie do zrobienia. No i cyfereczek, niby niewiele a jednak dają radę: ]

[żółtodziób]

Michał. Jakby standardy były tak zdetalizowane jak u QŃ'a to by wszystkie leżału u kolekcjonerów-niesklejaczy

[qn]

Karaś, właśnie przez takie nierozwijalne powierzchnie zacząłem bawić się w scratch.

Tu mnie tylko wyobraźnia hamuje, no i umiejętności projektowania w 3D - samolotu metodą czołgową sobie nie zrobię :-(

[Jaroslav]

To żeś się Pan naszlifował...
Ale warto było

[qn]

Wieża skończona.



Tu trochę szczegółów:







Generalnie wszystkie elementy wykonane. Wygląda to tak:



Jeszcze poskładanie tego do kupy, sporo roboty z gąsienicami (samo przycinanie osi zajmie sporo czasu).
No i oczywiście najtrudniejszy dla mnie etap, czyli malowanie i brudzenie. Brrrrrr...

[żółtodziób]

Nie maluj - będziesz mówił, że to kamuflaż zimowy

[qn]

I tak planuję zimowy ;-)

Jak na oryginale, na którym się wzorowałem (zdjęcie na 1 stronie).

[qn]

Żeby nie było, że nic nie robię.

Coś tam się pomaleńku dłubie.

Na początek gąsienice.



Z jednej strony malowanie jest proste. Przykleja się ogniwa do taśmy i można malować.

Gorzej z drugiej strony. Kiedyś każde ogniwo malowałem trzymając w palcach.
W końcu poszedwm po rozum do głowy i zrobiłem sobie „przyrząd” jak widać. Dwa paski dość szerokiej tektury rozdzielony przy podstawie cienkim paskiem. Całość przyklejona do podstawy.
Dzięki temu „trzymadełku” można było powkładać ogniwa zębami w szczelinę i malować hurtowo.

Kolejną zabawę miałem z przycinaniem osi. Każdą szpilkę trzeb było obciąć i oszlifować końcówki. Potem już tylko połączyc wszystko do kupy. Wyszło tak:





Reszta jak na razie pomalowana podkładem. Dość cienką warstwą, ale pomalowane.
Malowałem MR Surfacerem 1000, rozcieńczonym 1:2 (1 – podkład, 2 – rozpuszczalnik). Kryje wolno, ale delikatnie. Jak się da mniej rozpuszczalnika, to całość jest bardziej gęsta i mogą się robić nitki. Ekspertem nie jestem, bo to pierwszy raz, jak malowałem całość podkładem. Specyfiku używałem też pierwszy raz. Ale jestem całkiem zadowolony z efektu.




Sporo elementów do pomalowania, detali, zeszło mi ładne parę godzin.

A tu trochę szczegółów:











Teraz kolor bazowy, a potem próba zrobienia zimowego kamuflażu – nigdy nie robiłem, więc zobaczymy jak mi pójdzie…

[qn]

Kolor bazowy położony:









Do tego skończone gąsienice:



A taki efekt końcowy chciałbym uzyskać. No może na kadłubie i wieży nie drapałbym tak po całości, a delikatniej.



A oto profesjonalny zestaw do łederingu:



Wymagane są: farby plakatowe, koniecznie takie powyżej 20 lat, (w zestawie są jeszcze akwarelki z podobnym stażem) i profesjonalny pigment do brudzenia. W tym wypadku jest to sadza zmieszana z popiołem. Równie dobrze może być wyschnięte błoto z kałuży, ił z brzegu rzeki lub jeziora itp. Jednym słowem 100% zgodności ze „smoke” lub „earth” dirt.
Do tego stare pędzle, dość twarde i zużyte, ołówki miękkie – zwykły i gruby.

Nawet nie trzeba mózgu męczyć koniecznością używania 20 kupnych odcieni i zasadami ich mieszania lub nakładania warstwami.
Przyznaję bez bicia. Jak ostatnio obejrzałem polecany przez Stuga film o profesjonalnym brudzeniu, gdzie kolo godzinę czasu molestował jedno koło, to miałem poważny problem mentalny.

Moje metody są szybkie i brutalne. Efekty końcowe – zależy co się komu podoba.

A więc nieprofesjonalnie wygląda to tak:

Brudzenie gąsek:
Nawal na gąsienice wody z brązową i beżową plakatówką. Mają być zalane. Na to rzadkie błoto o konsystencji choroby żołądkowej nasyp profesjonalnego pigmentu i wybełtaj starym, rozwalającym się pędzlem. Poczekaj aż wyschnie. Nadmiar brudu zetrzyj twardym, grubym pędzlem.

Wszelkie krawędzie (zęby, zewnętrzne krawędzie, pas po którym jeżdżą koła) wysmaruj grafitem z ołówków.

I wułala gąski gotowe.

Brudzenie armaty z jarzmem:

Na wszelkie powierzchnie nawal białej rozwodnionej plakatówki. Wcieraj w powierzchnię, aż przestanie spływać. Po wyschnięciu wykałaczką zdrap nadmiar wedle uznania i ochoty.
Dla efektu łął cienkim pędzlem można nanieść odrobinę baaardzo rozwodnionej akwarelki imitującej zacieki.

Jak zamiast efektu łał jest efekt łolaboga ale sp… wsadź całość pod wodę, zmyj plakatówkę z akwarelką i zacznij od nowa metodą wojskową – do pełnego opanowania.

[żółtodziób]

trzonki narzędzi ręcznych też podsyfisz? Na razie to sklepówki